Ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό (ο οποίος παραμένει μέχρι και σήμερα) να δημιουργήσουμε
κάποιους δασικούς πυρήνες με την οικονομική βοήθεια χορηγών στην περιοχή του Αίπους.
Οι εργασίες έπρεπε να γίνουν με την σειρά.
-Πρώτα η περίφραξη, με το σκάψιμο και άλλες φορές με το τρύπημα για την τοποθέτηση
πασσάλων.Στην συνέχεια η τοποθέτηση συρματοπλέγματος και αμέσως μετά αγκαθωτό
πλέγμα σε τρεις σειρές, κάτω στην μέση και στο πάνω μέρος της περίφραξης για την
αποτροπή της εισόδου των ζώων .Στο τέλος αυτής της εργασίας το δέσιμο με σύρμα όλων
των προηγούμενων υλικών μεταξύ τους ώστε η κατασκευή να γίνει περισσότερο στιβαρή και
ανθεκτική.
-Στο επόμενο στάδιο είχε σειρά η διάνοιξη λάκκων με μηχανικά μέσα κυρίως, (γίνεται και
χειρωνακτικά) για να υποδεχθούν τα νεαρά δενδρύλλια..
-Και έφτασε η μέρα της γιορτής όπου η γη υποδέχτηκε τα νέα φυτά με την βοήθεια
αρκετών προσκεκλημένων και με την καθοδήγηση των εθελοντών της ομάδας .
Η ευχαρίστηση και τα χαμόγελα με το τέλος της προσπάθειας δεν περιγράφονται.
Εφτασε το καλοκαίρι και όλα αυτά ποτιστηκαν με την βοήθεια των μελών της ομάδας
τουλάχιστον πέντε φορές για δύο συνεχόμενα χρόνια.
Περνώντας όλο αυτό το διάστημα καμαρώναμε για το αποτέλεσμα της προσπάθεια μας
,βλέποντας να μεγαλώνουν οι μικροί φίλοι μας και μαζί μεγάλωναν τα όνειρά μας.
Μετά από διάστημα έξι ετών περίπου και με συνεχή φροντίδα ακόμα ενός έτους
ποτίσματος, με μικρότερη βέβαια συχνότητα ,αλλά με κλάδεμα κάθε χρόνο είχαν αρχίσει τα
μικρά δέντρα να παίρνουν σιγά σιγά το σχήμα τους κάτω από τις αντίξοες συνθήκες του
κλίματος αλλά και του φτωχού εδάφους στην περιοχή.
Ομως η συνέχεια δεν ήταν τόσο ευνοϊκή.
Κάποια ημέρα ενημερωθήκαμε ότι είχαν μπεί ζώα στον πυρήνα. Διαπιστώσαμε ότι περίπου
το 70% των δένδρων είχαν φαγωθεί .Διαπιστώσαμε ότι η περίφραξη είχε κοπεί από κάποιον
ασυνείδητο
Κατά καιρούς επισκέπτονται την περιοχή συμπολίτες μας είτε για κυνήγι είτε για συλλογή
μανιταριών.
Το αποτέλεσμα είναι κάποιοι να αφήνουν τις μικρές πόρτες των δασικών πυρήνων ανοιχτές
και άλλες φορές να κόβονται τα συρματοπλέγματα για να περάσουν ευκολότερα απο την μια
πλευρά στην άλλη διευκολύνοντας με αυτό τον τρόπο τα ζώα ,(χωρίς συνοδεία βοσκού) να
καταστρέψουν ότι με κόπο και προσπάθεια είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια.
Η προσπάθεια όμως δεν σταματησε και όσα δέντρα δεν κατάφεραν να επιβιώσουν ξανα
φυτεύτηκαν και ξεκινήσαμε πάλι από την αρχή ..
Η ιστορία ομως δεν τελειώνει εδώ, δεν είχαμε υπολογίσει τις κάμπιες την άνοιξη, οι οποίες
σε κάποια πολύ νεαρά δέντρα μπορούν να προξενήσουν ανεπανόρθωτη ζημιά..
Και τότε χρειάστηκε αρκετές φορές ανθρώπινη παρέμβαση ώστε να βοηθήσουμε τα μικρά
δέντρα .
Συνεχίζουμε την προσπάθεια , αλλά είναι σημαντικό να αντιληφθούν όλοι την μεγάλη αξία
των δασικών πυρήνων και πόσο μεγάλο και δύσκολο είναι το έργο της αναδάσωσης στην
περιοχή του Αίπους . Τα εύσημα βέβαια ανήκουν στην Φιλοδασική Ένωση Χίου για την
πολύτιμη προσφορά της.
